Het vrijgezellenfeest
"Hebben jullie alles, jongens?" Ze keek haar man licht vertederend in zijn nog altijd mooie, blauwe ogen en gaf haar twee zoons een aai over de lichtblonde bolletjes. Dat laatste zou ze geen jaren meer kunnen doen. De jongens groeiden als kool, en hun hoofden reikten al tot aan haar hals. "Dag schat", zei hij en kuste haar op de wang. Ze bukte zicht om de beide jongens te kussen en kon het niet nalaten om de voetbalshawl van de jongste toch nog even iets netter te knopen.
Even later plofte ze met een mok thee op de bank. Haar ochtendjas, ze had nog geen zin of tijd gehad om zich aan te kleden, viel open en ze keek naar haar naakte benen. Hoewel ze niet de persoon was om snel tevreden te zijn over zichzelf, bevielen ze haar nog steeds. Even streelde ze haar eigen benen, en genoot.
Toen de thee voldoende was afgekoeld om de mok stevig in de hand te kunnen houden, pakte ze de mok en haar telefoon. 11.15 was het. Ze had het gevoel dat het later was, een gevoel dat ze altijd had als haar mannen weer eens naar een wedstrijd gingen die om half een begon. Ze rekende door. Tegen drieën zouden ze thuis zijn. Een kleine vier uurtjes voor zichzelf.
"Mannen naar het voetbal, ik lekker een zondagje voor mezelf". Het stond op twitter voor ze er erg in had. Zoals ze wel vaker tweets de lucht inslingerde die weinig meer zeiden dan wat ze op dat moment dacht. Dat was geen probleem. Haar halve tijdlijn was gevuld met mensen die op eenzelfde manier twitterden. Niemand stoorde zich eraan, en vaak leidde het nog tot leuke reacties ook. Zoals nu ook. Binnen een par minuten hadden een paar twittervriendinnetjes gereageerd en was ze in een, wat ze zelf zou noemen, "vrouwengesprek op zondagochtend", verwikkeld.
"Zullen we even koffie dinken.". Ze had het berichtje al gelezen, maar toen ze het voor de tweede keer las, zag ze pas dat het niet van een van haar vaste groepje twittervriendinnetjes kwam. Het berichtje was van een man die haar sinds een paar weken volgde, en waarmee ze ook al enkele keren gezellig wat op en neer had zitten tweeten. Hoewel ze geen idee was wie hij was, intrigeerde hij haar wel. Zowel zijn naam als profielfoto gaven niets kwijt over zijn identiteit. Wel was er een kleine overlap in hun volgerskringen, maar daar kon ze weinig uit afleiden. "Ik ben nog niet aangekleed schat", tweette ze terug.
Tussen haar en de man ontstond een conversatie die steeds meer haar aandacht trok. In snel tempo gingen de tweets op en neer, en steeds vaker vergat ze om op een berichtje van een andere tweep te reageren. Woorden bleven hangen. "Ochtendjas, naakt, douchen, aankleden". Ze merkte dat er een fantasievolle spanning zich opbouwde in haar lichaam. Zou ze hem echt willen ontmoeten? Het flitste door haar hoofd, maar al gauw schudde ze hevig nee, alsof iemand kon zien dat ze het ontkende. Dat ze haar lichaam af en toe zacht streelde, merkte ze zelf echter niet op.
Gelukkig was de thee niet meer heel heet toen de bel ging. Van schrik schoot ze overeind en ze morste een paar druppels op haar been. "Opendoen of niet?" vroeg ze zich af. Ze zat in haar ochtendjas, met alleen een string eronder, haar haren waren nog nachtwild, haar gezicht was nog nauwelijks in plooi. En hoewel ze niet iemand was die veel make-up gebruikte, vertoonde ze zich nog niet aan haar eigen moeder als ze haar ogen niet van een lijntje had voorzien. Op hetzelfde moment popte een tweetje op.
Toen ze de deur open deed, keek ze in het gezicht van een mooie man. Zijn groenige ogen keken haar strak aan. Ze herkende de blik meteen. Dit was de man die ze een paar weken geleden in de supermarkt was tegengekomen. Ze hadden elkaar net te vaak en net te lang aangekeken. In de rij voor de kassa had hij achter haar gestaan. "In de rij staan voor een leuke man. #Ikkandat had ze geweet". En ineens realiseerde ze zich dat haar geheimzinnige tweep haar even later was gaan volgen.
Ze kon hem niet laten staan voor de deur. Zijn blik was te mooi. Terwijl ze een stap achteruit zette om hem binnen te laten, viel haar losjes dichtgeknoopte ochtendjas verder open. Ze verbeelde zich dat hij net een tepel kon zien. Die gedachte wond haar op.
Het leek alsof ze een eeuwigheid in de gang stonden. Hij keek haar aan en zij zag het verlangen in zijn blik. Een verlangen, waarvan ze zich realiseerde dat ze het te lang niet gezien had. Een verlangen dat soms in hun tweets verborgen had gezeten, maar waarvan ze zich nu ineens realiseerde dat het echt was, en niet alleen een fantasie. Een verlangen waar ze aan toe wilde geven, moest geven.
"Koffie dan maar op je bank", doorbrak de man de stilte. Ze lachte en liep voor hem de kamer in. Ze verbeelde zich hoe zijn ogen op haar billen gericht waren en vond het een lekker idee dat ze wist dat deze zich onder de gladde, zachte ochtendjas bevallig zouden tonen. "Ga zitten" zei ze. Het viel haar mee dat de woorden normaal uit haar mond kwamen, alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. In de keuken knoopte ze haar ochtendjas verder los. Alleen een knoopje net boven haar navel, liet ze dicht.
Ze durfde hem niet aan te kijken toen ze zich voorover boog om hem zijn koffie te geven, maar voelde dat zijn blik op haar borsten gericht was. "Wat zou hij er van vinden?" Zelf vond ze haar borsten eigenlijk te klein, maar ze wist wel dat haar eigen man er heel erg van kon genieten. Dat genot gaf haar voldoende vertrouwen.
De man nam met zijn ene hand de mok aan; zijn andere legde hij op haar dijbeen, net onder haar korte ochtendjas. Het voelde heerlijk. Ze draaide haar been iets naar buiten, zodat zijn hand vanzelf naar de binnenkant van haar been gleed. Toen zijn vingers bleven rusten tegen de rand van haar zwarte string, wist ze het zeker. Dit was geen fantasie meer, dit was een heerlijke werkelijkheid. Ze sloot haar ogen en gaf zich over. Ze voelde en genoot, voelde hoe hij de mok wegzette, haar laatste knoopje losmaakte en voorzichtig met beide handen haar string naar beneden trok. Zijn lippen raakte haar naakte en ze was blij dat ze zich de dag ervoor nog netjes geschoren had. Hij moest wel proeven hoe nat ze was, hoe opgewonden hij haar maakte.
Toen ze op de bank lag, deed ze haar benen ver uit elkaar, zodat zijn hoofd zich naar haar onderbuik kon laten afdwalen. Ze genoot van zijn mond, van zijn likken; ze genoot zo dat ze zich niet eens erover verbaasde dat hij precies leek te weten waar haar gevoelige plekjes zaten. Het vocht stroomde steeds heftiger door haar lippen. Dit was zo lekker. Zo intens lekker.
"Ik wil je pik voelen". Ze herkende zich niet in de woorden die ze sprak, maar vanzelf uit haar mond leken te rollen. Hij rees zich omhoog en keek haar in de ogen. Glimlachend van genot keken ze elkaar even aan. Terwijl hij haar mond begon te kussen, knoopte hij zijn eigen bloes los. Zij pakte zijn riem vast, maakte en los en opende zijn broek. Hoewel hij zijn onderkleding zorgvuldig had gekozen, had ze er weinig oog voor. Haar hand gleed naar zijn harde pik, waar ze zachtjes in begon te knijpen....
De man was een half uurtje weg, toen haar mannen door de gang kwamen. Ze zat op de bank, gedouched en gekleed, een kop thee voor zich en de telefoon in de hand. "En, hoeveel is het geworden?", vroeg ze. Ze keek naar de teleurgestelde kopjes. "0-0" zei haar oudste. Haar vervolgvraag floepte er uit voor het antwoord van haar zoon tot haar doorgedrongen was. "En wie heeft er gescoord?".
Haar man lachte, kwam op haar af en kuste haar op het voorhoofd. "Jij", zei hij.
